برکت زمین (قرآن)برکت در أصل بَرْك به معنی سینه شتر میباشد، یعنی شتر سینه خود را به زمین زد، سپس این كلمه به معنى دوام و رشد آمده و بركت در اصطلاح یعنى استقرار خیر از سوی خداوند، در یك چیز. به برکت و خیر زمین برای جوامع بشری در قرآن اشاره شده است. ۱ - برکت زمین برای بشردر برخی آیات قرآن، زمین، دارای برکاتی برای جوامع بشری عنوان شده است: ۱.۱ - استعاره در آیهولو ان اهل القری ءامنوا واتقوا لفتحنا علیهم برکـت من السمآء والارض... «و اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم؛ ولی (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم». در جمله" لفتحنا علیهم برکات من السماء و الارض" استعاره به کنایه به کار رفته، برای اینکه برکات را به مجرایی تشبیه کرده که نعمت‌های الهی از آن مجرا بر آدمیان جریان می‌یابد، باران و برف هر کدام در موقع مناسب و به مقدار نافع می‌بارد، هوا در موقعش گرم و در موقعش سرد شده، و در نتیجه غلات و میوه‌ها فراوان می‌شود، البته این در موقعی است که مردم به خدای خود ایمان آورده و تقوا پیشه کنند و گر نه این مجرا بسته شده و جریانش قطع می‌گردد. ۱.۲ - معنای برکت زمینقل ائنکم لتکفرون بالذی خلق الارض... • ... وبـرک فیها وقدر فیها اقوتها فی اربعة ایام سواء للسائلین. «بگو: آیا شما به آن کس که زمین را در دو روز آفرید کافر هستید و برای او همانندهایی قرار می‌دهید؟! او پروردگار جهانیان است! • او در زمین کوه‌های استواری قرار داد و برکاتی در آن آفرید و مواد غذایی آن را مقدر فرمود، - اینها همه در چهار روز بود- درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان! ». " و بارک فیها"- یعنی و در زمین خیر بسیاری قرار داد که موجودات زنده روی زمین از نبات و حیوان و انسان در زندگی خود انواع بهره‌ها را از آن خیرات می‌برند. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۱۶، برگرفته از مقاله «برکت زمین». |